MORE IMPORTANT INFORMATION ABOUT YOUR TRAVEL TO Piano D Orta Bolognano

De piano is een akoestisch muziekinstrument met snaren, uitgevonden in Italië door Bartolomeo Cristofori rond het jaar 1700 (het exacte jaar is onzeker), waarbij de snaren worden geraakt door vilten hamers. Het wordt gespeeld met een toetsenbord, dat is een rij toetsen (kleine hendels) die de artiest naar beneden drukt of met de vingers en duimen van beide handen slaat, waardoor de hamers op de snaren slaan. Het woord piano is een verkorte vorm van pianoforte, de Italiaanse term voor de vroege 1700-versies van het instrument, die op zijn beurt is afgeleid van gravicembalo col piano e forte en fortepiano. De Italiaanse muzikale termen piano en forte geven respectievelijk "zacht" en "luid" aan, in deze context verwijzend naar de variaties in volume (dwz luidheid) die worden geproduceerd als reactie op de aanraking of druk van een pianist: hoe groter de snelheid van een toetsaanslag, hoe groter de kracht van de hamer die op de snaren slaat, en hoe luider het geluid van de geproduceerde noot en hoe sterker de aanval. De naam is gemaakt als contrast met klavecimbel, een muziekinstrument dat geen variatie in volume toelaat; vergeleken met het klavecimbel hadden de eerste fortepiano's in de 18e eeuw een stiller geluid en een kleiner dynamisch bereik.