MORE IMPORTANT INFORMATION ABOUT YOUR TRAVEL TO Piyano D Orta Bolognano

Piyano, İtalya'da Bartolomeo Cristofori tarafından 1700 yılında (tam yıl belirsizdir) icat edilen akustik, yaylı bir müzik aleti olup, iplere keçe çekiçleri çarpmıştır. Çekicinin telleri çarpmasına neden olmak için sanatçının aşağı doğru bastığı veya her iki elin parmaklarıyla vurduğu bir tuş sırası (küçük kollar) olan bir klavye kullanılarak oynanır. Piyano kelimesi, piyanoforun kısaltılmış bir şeklidir, enstrümanın 1700'lü yılların başlarındaki İtalyanca terimi, gravicembalo col piano e forte ve fortepiano'dan türemiştir. İtalyan müzikal piyano ve forte terimleri, sırasıyla bir piyanistin tuşlara dokunması veya baskısına yanıt olarak üretilen ses seviyesi değişimlerine (yani ses yüksekliği) atıfta bulunarak sırasıyla "yumuşak" ve "yüksek" ifadelerini gösterir: tuşa basıldığında, çekiçin tellere çarpma kuvveti arttıkça ve üretilen notanın sesi ne kadar yüksek olursa saldırı o kadar güçlü olur. İsim, ses seviyesindeki değişime izin vermeyen bir müzik aleti olan klavsenle kontrast olarak yaratıldı; harpsichord ile karşılaştırıldığında, 1700'lü yıllardaki ilk fortepianos daha sessiz bir ses ve daha küçük bir dinamik aralığa sahipti.Akustik bir piyanonun genellikle ses tahtası ve ağır metal bir çerçeve üzerinde büyük gerginlik altında uzanan metal telleri çevreleyen koruyucu bir ahşap kasası vardır.